นิทานอีสปเรื่องสิงโตกับผู้รับใช้
มีสิงโตตัวหนึ่ง อาศัยอยู่ในป่ามาช้านาน กระต่าย หมาป่า แมว เห็นว่าสิงโตนั้นแข็งแรงมีอำนาจยิ่งใหญ่ในป่า จึงมาขอเป็นลูกน้องคอยรับใช้ ที่ยอมเป็นลูกน้อง เพราะต้องการให้สิงโตคอยคุ้มครองตนให้ปลอดภัยจากผู้อื่น สิงโตเมื่อมีลูกน้องคอยรับใช้ เวลาจะทำอะไรก็จะให้ลูกน้องทำเสมอ ทุก ๆ วันสิงโตนั้นสบาย งานการทุกอย่างลูกน้องก็ทำให้หมดลูกน้องสิงโตก็อยู่กันอย่างปลอดภัยไม่ต้องกลัว อันตรายจากผู้อื่นถายนอกสิงโตจะทำอะไรลูกน้องก็ทำตาม ไม่มีใครคัดค้านเลย คิดว่าตนนั้นยิ่งใหญ่มีแต่คนคอยเอาใจ จะดุว่าลูกน้องก็ฟัง สิงโตจึงเอาแต่ใจตัวเอง ไม่สนใจว่าลูก น้องจะรู้สึกอย่างไร วันหนึ่งสิงโตสั่งให้กระต่ายทำงาน แต่กระต่ายทำพลาดทำของตกแตกเสียหาย เห็นดังนั้นสิงโตจึงโมโหและตะปบกระต่ายจนตาย ขาดเจ้าเพีองตัวเดียวคงไม่เป็นไร่ ข้ายังมีลูกน้องอยู่อีกสิงโตกล่าวอย่างไม่ใยดี เมื่อหมาป่า แมวเห็นเหตุการดังนั้น ต่างก็ชวนกันหนี ไม่ขอรับใช้สิงโตต่อไป "ข้าจะอยู่ได้อย่างไร หากข้าอยู่รับใช้ท่านต่อ ข้าก็คงเป็นเช่นกระต่ายตัวนั้น" หมาป่า แมว พากันเดินหนีจากสิงโต พร้อมกับพูดว่า "ศัตรูภายนอกนั้นน่ากลัว แต่ก็ไม่น่ากลัวเท่าเจ้านายที่ขาดคุณธรรม ไม่รักลูกน้อง"