นิทานอีสปเรื่องเด็กกับลูกเกาลัด
เด็กคนหนึ่งต้องการลูกเกาลัดที่อยู่ในโถจึงล้วงมือลงไปหมายหยิบขึ้นมามากๆให้เต็มกำ ด้วยเหตุนี้กำมือของเด็กจึงติดปากโถดึง ออกมาไม่ได้ จะปล่อยลูกเกาลัดทิ้งชักมือเปล่าออกมาก็เสียดาย พยายามกระชากมือที่กำลูกเกาลัดออกหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จจึง นั่งร้องไห้ เพื่อนคนหนึ่งผ่านมาเห็นได้ให้คำแนะนำแก่เขาว่า "ทำไมเจ้าไม่หยิบลูกเกาลัดออกมาเพียงครึ่งกำ ก็จะสามารถดึงมือออกได้ หากอยากได้มากๆค่อยล้วงลงไปหยิบ ใหม่อีกสักกี่ครั้งก็ตามใจเจ้า"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"ความโลภย่อมเป็นอุปสรรคขัดขวางความสำเร็จการค่อยๆสะสมทีละเล็กละน้อยไม่ช้าก็จะมีมากขึ้นไปเอง"