นิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน
มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งมันอยากกินไก่บ้านมาก จึงเเกล้งถามด้วยอุบายว่า "ท่านไก่ท่านขันเสียงไพเราะเหมือนผู้เป็นพ่อได้หรือไม่ " ส่วนไก่บ้านหลงกล จึงหลับตาโก่งคอขันทันที สุนัขจิ้งจอก จึงฉวยโอกาสงับคอไก่เเล้วพาวิ่งไป ชาวนาจึงตะโกนร้องว่าจิ้งจอกขโมยไก่ของตน ไก่จึงหลอกให้สุนัขจิ้งจอกร้องบอกชาวบ้านว่า "ไก่ตัวนี้เป็นของมันมิใช่ของชาวบ้าน" จิ้งจอกเจ้าเล่ห์คิดว่าตนฉลาดเเต่ที่เเท้ยังขาดความเฉลียว ดังนั้นมันจึงอ้าปากร้องบอกชาวบ้านตามที่ไก่เเนะนำ ไก่จึงได้ทีรีบบินปรื๋อออกจากปากหนี ไปหาเจ้าของอย่างรวดเร็วเเล้วก็หัวเราะเยาะ สุนัขจิ้งจอกเป็นการใหญ่ที่หลงกลอ้าปากปล่อยตัวเอง